این جمله زیبا را نگاه بکنید که از امپراطور فرانسه ناپلئون نقل شده در کتابی در رابطه با زن دیدم
از او پرسیدن کدام مملکت در نزد تو ! ارزشش از همه ممالک بالاتر است ؟ گفت کشوری که تعداد مادرانشان بیشتر باشد !
حیثیت مادر بودن باید ثابت و پابرجا بماند ، و گرنه نسل خوبی بوجود نخواهد آمد
مادر در فرهنگ اسلام باید مادر بودن خود را برای تربیت و رشد فرزندان حفظ کند .
مادر باید برای فرزندان مادری کند ، تا فرزندان از نظر فکری و عاطفی کمبود پیدا نکنند.
بله ؛ زن اگر خصوصیات مادری را از دست بدهد ، و خود را در عرصه گاه آزادی به معنای غربی بیندازد ، و با هرکس و ناکسی بگوید و بخنند و بنشیند ، و رفت و آمد کند ، به خود و به شوهر و به فرزند ، به خاطر لذائذ جسمی و مادی بی اعتنا باشد ، مادر نیست ،
درنده ای است که به جان خانواده افتاده ،و گرگ خطرناکی است که شرف و کرامت و عفت و پاکی خانواده را به باد خواهد داد .
مادر برای تحویل دادن فرزندی وزین و صالح ، مودب ،پاک ، و با صلابت ، خردمند ، باید داری وجودی پاک ، و فکری سالم و اخلاقی انسانی باشد .
خیلی وقتها نمونه های از احادیث و بزرگان دین را در این رابطه مشهود است ،
اشهد انک کنت نورا فی الاصلاب الشامخه و الارحام المطهره
قطعه ای از زیارت وارث است ، خطاب به سرور شهیدان :
همانا در اصلاب شامخه و ارحام مطهره نور بودی ، نوری که از مقامی شامخ ، و جایگاهی پاک طلوع کرده ، و جهانی را به نور علم و عدل و حکمت و رهبری صحیح روشن و پس از شهادت ، آخرت را روشن تر نمود.
باز در همان زیارت مقدس وارث اورا به عنوان خدیجه کبری و فاطمه زهرا می خوانیم
اسلام علیک یابن فاطمه الزهرا ، و السلام علیک یابن خدیجه الکبری .
اینکه رسول اسلام به جوانانی که قصد ازدواج دارند سفارش اکید میکنند دختر از خانواده ی اصیل ، متدین ، و دیندار بگیرید ، به خاطر این است که جلوی فساد نسل گرفته شود .
توجه داشته باشید ! دختر که اصالت خانوادگی از دست داده ، جلف و سبک ، بی ادب و بی تربیت ، بی وقار و بی نظم ، و از همه بدتر شهوت ران و بی حجاب و بدحجاب ، و در هر ساعت با یک دوست پسر بسر می برد ، قابلیت ازدواج ندارد . { نمونه های زیادی من سراغ دارم از بی بندباری و دوست پسر بازیهای خیلی از دختران که هردم به ساعت دوشک نرم برای پسرای گوناگون هستند } خوب اینها هدف حق را از آفرینش و خلقتش زیر پا گذاشته ، شئون زن بودن و مادر بودن را از کف داده ، لیاقت بوجود آوردن فرزند صالح و شایسته را ندارد ،
رسول خدا در روایتی درباره اینان فرموده : اگر آنها در آخر زمان مار و عقرب بزایند بهتر از این است که فرزند بزایند ، چرا که در کار گاه فکر و روح و روان خود به خاطر لذت طلبی ایجاد اخلال کرده ، و این کارگاه مختل از ساختن انسان سالم عاجز است .
شما جوانان و خوانندگان عزیز این معنا را از زبان نوح پیغمبر بشنوید :
و قال نوح رب لاتذر علی الارض من الکافرین دیارا انک ان تذرهم یضلو عبادک و لا یلدو الا فاجرا کفارا « سوره نوح 26.27»
خداوند ا از این ناسپاسان و این مرد وزنی که دست از عناد و لجبازی برنمی دارند ، احدی را در روی زمین باقی مگذار .
همانا اگراز این ملت کسی را باقی بگذاری بندگانت را گمراه می کنند ، و از اینان فرزندی جز بدکار و ناسپاس بوجود نمی آید ..
اگر در میان قوم نوح مادر فراوان بود ، اگر زن با ایمان بود و پاک دامن و با ادب زیاد بود ، نمی فرمود از اینان جز فاجر و کافر بوجود نمی اید.
آری اگر دختر و زن بفرموده رسول حق خضراء دمن باشد یعنی گیاه روئیده شده روی مزبله ، از این گیاه نمی توان توقع بوجود آمدن میوه شیرین و محصول الهی و انسانی داشت .
مادر نباید در هر مجلسی گرچه مربوط به اقوام باشد شرکت کند ، زیرا پاره ای از مجالس مجلس معصیت است و در روحیهء مادر اثر می گذارد و چه بسا که هویت مادر بودن را از او بگیرد .
وای ، وای چه بگویم که نگفتم بهتر است از این عروسیای که امروزه برپا می شود ای داد و بی داد اختلاط زن و مرد گناه و معصیت رقص و پایکوبی و زن و مرد نامحرم فحشا و فساد در ملاء عام کنار جاده ، .
مادر نباید به هر شکلی که میل و طبعش اقضاء می کند از مواد خوراکی استفاده کتد ، چه بسا که غذا از منبع حلالی تهیه نشده ؛ و از نظر آثار برای او و فرزندش زیان داشته باشد.
مادر باید مسائل مربوط به طهارت و نجاست را رعایت کند ، و برفرائض و واجبات و مسائل اخلاقی اصرار داشته باشد ، تا کارگاه وجودش منبع نور و سبب طلوع نور شود .
چنانکه از ائمه معصومین به ما رسیده : حضرت زهرا «س» را اسوه خود در هر کاری قرار داده بودند و از تمام شئون فکری و اخلاقی و ایمانی آن بزرگوار پیروی می کردند .
فاطمه «س» در تمام هستی مادری نمونه و نمونه اعلای مادری است ،
زنان ما و دختران ما باید آن حضرت را اسوه و الگوی زندگی خود قرار دهند ، که مادر ریشه و سرچشمه و اصل وجود فرزند است .
مادرانی که اخلاق اسلامی را رعایت می کنند ، مادرانی که از وقار و سنگینی و ادب برخوردارند ،
مادرانی که کانون مهر و محبت و عاطفه و عشقند ، فرزندان آنها تا وقتی در رحم هستند از این خصوصیات مایه می گیرند ، و پس از به دنیا آمدن با نگاهی که دائم به مادر دارند ، و گوشی که تا مدتی وقف صدای مادر است از مادر بدون تردید شکل می گیرند .
نوشته شده توسط حکیمی فر در دوشنبه 87/4/3 و ساعت 7:25 عصر | نظرات دیگران()
